დიახ, დღეს 9 აპრილია. ეს დღე ჩვენი ტკივილი და ჩვენი სულიერი ამაღლებაა. ამ დღეს შეეწირა 21 სამშობლოს თავისუფლებისათვის მებრძოლი ადამიანი.
ამ ადამიანების ისტორიიდან მინდა გამოვყო პატარა მომიტინგეების თავგანწირვა, რომელთა სიცოცხლეს 9 აპრილს დაესვა წერტილი. მათი ასაკი 16 წელი იყო, ზუსტად ის ასაკი, რამდენი წლისაც მე ვარ, ამიტომ კიდევ უფრო დავინტერესდი მათი ცხოვრებით და მინდა თქვენც მოგიყვეთ:
1) ნათია ბაშალეიშვილი(51-ე საშუალო სკოლა):სკოლაში დავალება მისცა მასწავლებელმა: ,,ვის მიულოცავდი სახელსა და დიდებას?" -,,მერაბ კოსტავასა და ზვიად გამსახურდიასო"-დაუწერია ნათიას. ნოემბრის მიტინგებისთვის ლოზუნგებს ადგენდნენ მისი თანაკლასელები. ნათიას ასეთი ლოზუნგი შეუთავაზებია: ,,სჯობს მონობაში გადიდკაცებულს, თავისუფლების ძებნაში მკვდარი! "
2) ეკა ბეჟანიშვილის(კომაროვის სკოლა) სიტყვებს მოგვიანებით იგონებდა ბებია: ,,-ბიჭი რომ ვიყო, სამშობლოს გასანთავისუფლებლად იარაღით ხელში ვიბრძოლებდიო!" თუმცაღა უიარაღოდაც არ აკლებდა ბრძოლას, სკოლის შემდეგ პირდაპირ მიტინგზე მიდიოდა და მომიტინგეებს წყავლს აწვდიდა.
ბებიას საყვედურებზე პასუხობდა:,,-ახლა ვჭირდებით ჩვენს საქართველოს და თუ საჭირო გახდება, თავიც უნდა დავდოთ მისთვისო."
ვერ მოესწრო თავის მე-16 დაბადების დღეს. მისი ბოლო შეკითხვა ბებიას დაამახსოვრდა: ,,-ბებო, ფოთოლცვენა მესიზმრა და მე ფოთლების წვიმაში დავდიოდი, ნეტავ რას ნიშნავსო?''ბოლო ზარი უშენოდ დაირეკა, ეკა,
სიცილი ცრემლისგან წაილეკა, ეკა,
ტირილი გულში დაილექა, ეკა,
შენი ბოლო ზარი 9 აპრილს დაირეკა, ეკა!
უშენოდ ტაშ-ფანდური გაგვიმართავს ეკა,
შენი ტანი დროშად აღგვიმართავს, ეკა,
ხელი ვის უფრო წაგვემართა, ეკა,
ნეტა ვის უფრო გაგვიმართლა,ეკა...
3) თამუნა ჭოველიძე(51-ე სკოლა) არ ენდობოდა ოფიციალური ხელისუფლების ყალბ განცხადებებს და დაპირებებს. ნოემბერში და აპრილში არ გაუცდენია მიტინგის არც ერთი დღე. 9 აპრილს, მთავრობის სასახლის კიბეებთან ცეკვავდა. ერთხელ უთქვამს:-,,რომ მითხრან, ჩემი სამშობლოს სასიკეთოდ მსხვერპლად შეწირულს მთაწმინდაზე დაგასაფლავებთო, მზად ვარ დღესვე მოვიკლა თავი!"
აი, ასეთი იყო ჩვენი უახლოესი წარსული და ასეთები იყვნენ ჩვენი თანატოლები. <3
No comments:
Post a Comment